Głodne dusze odchodzą głodne.

13.10.13

czyściec

zamknięci w ciemni
siedzimy
nie ma mowy
jest dym

mówimy:
ja jestem księżycem na wysokości
wszystkich jezior i gór
i każdy jest
i świeci światłem odbitym

i choć światła nie widać
to cienie chodzą po ścianach
dźwięczne jak śpiew
z gracją jak mewy
recytują klasyków

frazy naiwne i prawdziwe
ze strachem przed knutem
w garść chowają pestki światła

czekamy czekamy
na consummatum est
gdy już będziemy nie czekać




Brak komentarzy: