wczesny wrzesień

chmury płyną szybko

oświetlone miastem

mrowieją mi w kościach

nie ma szlaku na niebie

drogi mleczne krzyżują

kolejnych chrystusów

ciepłem słońca

się okrywamy

albo kryjemy

zależy czy patrzeć

do utraty wzroku

∞