Wapno

przestrzeń wypełnia się czymś
na kształt szumiącej ciszy

cisza jest napięcie struny
gotowość rezonansowego pudełka
brzmienie wichrów niepoznanych
islandzkich wulkanów
i czas

który istnieje nie do końca
bo gdy rozważyć istotę wskazówek
widzimy tylko zmienną materii
zahaczającą ducha
w swej naturze constans

dobrze
to powiedz to nam co nieśliśmy śmierć
kończyliśmy czas a teraz
nasz czas kończy nas
i nie mamy czasu
sypiemy tylko szpadel góra dwa
bo jeszcze ściany trzeba wybielić
i drzewa gdy już skończy się to
co na dziś kończy się od półwiecza



∞