noc pod koniec lipca

na śpiące gołębie
patrzymy
nie ma koloru którym maluje się głód

jest zimno
i kocie łby
latem
mają oczy ze splotu
ja nie mam sił

elan vital
gaszę

gaśnie mi
epileptyczny
jarzeniowy bóg




∞

puls

płynę wisłą

przy prawym brzegu

daleko

daleko w bluszcz

w grymas świateł

one są jak matka

boska gdyż mieszkam samemu

i nocą puszczam z dymem

kolejny psalm o zwierzyńcu

jakim jest to miasto

gaśnie idę znów gaśnie

pulsuje mi coraz głośniej

światło

∞

'

nie pamiętam dat urodzin
po czasie nieraz sobie przypominam
gdy pora umierać

patrzę z czułością na zdjęcie
jak na wróbla
z wiarą że spojrzenie
uleci jak owad pamięci
usiądzie na ramieniu
jak apostrof
albo duch




∞

głuch

był sobie raz czas
wtedy mówił do mnie
mesjasz chrząszcz

znaki wyrastały wszędzie
jak zima
było z nadzieją na lepiej

to nie tak że nam się wydawało
lekką ręką spędzaliśmy sen z powiek
jak wakacje

teraz stoję en face
i nie potrafię usłyszeć
brzęczenia skrzydeł

to nie twierdzenie
to antaba zawieszona
między murami czaszki




∞

* * *

szukam treści które sprawią że będę lepszym człowiekiem
jak dotąd znalazłem w kieszeni drogę mleczną kilka osobliwości
rytuał przejścia niebo pod miastem klucz ptaków i kawałek złotej nici

podobno można to wysiedlić jak starych ludzi albo samotne matki
wtedy przychodzą łatwiejsi mieszkańcy tylko niesmak
niesmaku nie wysiedlisz




∞

miasto

padam na pysk
pada za oknem
leży imperator

przyjdą cisi
zagrają oboje
czyli my

pisk
i o nas zapomną

za oknem pada jest pierwszy lipca
już nie przyjdę do ciebie na noc
wiesz chyba znalazłem swój język
i to jest dialekt dalece nieprzystający

biegnę tu w obcym wciąż mieście
potrafię przystanąć bez ciężaru wspomnień
to znaczy bez złudy

pada mi telefon
pada za oknem
pytasz jak to

jak szron na zapalniczce
a zapalniczka w gardle
a gardło w suple

w tym kosmosie
zaplątał się pająk
wielki jak mgławica

już lato
dni coraz krótsze
ptaki zaraz odlecą i tak dalej

to ostatni wniosek
wyciągnięta z gardła
gliniana skorupa z wyrytym imieniem




∞